جراحی پیوند عروق کرونر یک رویه جراحی است که باعث افزایش جریان خون عضله قلب می گردد این عمل جراحی نیاز به باز کردن قفسه سینه و استفاده از دستگاه بای پس قلب و ریوی دارد .
مراقبتهای قبل از عمل :
1_ بررسی آمادگی پوستی ناحیه سینه ، شکم و ران از لحاظ تراشیدن ناحیه و شستشو با صابون ضد عفونی کننده ضروری است .
2- بایدبه بیمار توضیح داد که قبل از عمل جراحی داروهای پیش بیهوشی برای تسکین و آرام سازی وی تزریق می شود .
3- آگاهی دادن به بیمار جهت اینکه قبل از عمل جراحی متخصص بیهوشی و فیزیوتراپ وی را ملاقات می کنند.
مراقبتهای بعد از عمل جراحی:
1- باید به بیمار آموزش داد که بیمار به مدت 2-1 روز در بخش مراقبتهای ویژه جراحی قلب بستری می گردد .ویزیت بیماران مکرر و ملاقات با بستگان محدود است و ممکن است لوله های مختلفی در راه هوایی ، معده ، مجرای ادرار و داخلشریان و ریه ها تعبیه شود . باید به بیمار توضیح داد که این لوله ها در صورت ثبات وضعیت عمومی بیمار خارج خواهند شد .
2- باید به بیمار آموزش داد که در زمانی که دارای لوله تراشه است . چگونه با دیگران ارتباط برقرار است این ارتباط از طریق چارت های مخصوصی یا دستگاههای رایانه ای صورت می پذیرد .
3- باید به بیمار آموزش داد که مراقبتهای روزمره در بخشهای ویژه به طور مرتب صورت می پذیرد از مراقبتهای روزمره می توان به تغییر وضعیت ، فیزیوتراپی تنفس ، تمرینات تنفس و پایش علایم حیاتی اشاره نمود .
4- آموزش های لازم در زمینه اهمیت سرفه و تنفس عمیق و استفاده از اسپیرومتری تشویقی باید به بیماران داده شود . این اقدامات به کاهش عوارض تنفس کمک می نمایند .
5- باید به بیمار آموزش داد که بیمار می تواند از عصر روز عمل در صورت خارج شدن لوله تراشه در تخت جابجا شود و بنشیند .
6- باید به بیمار توضیح داد که ممکن است وی بهدلیل اثر داروها و کمبود خواب و تسکین قبل و بعد از عمل جراحی دچار حالت گیجی و خواب آلودگی باشد .
مراقبت منزل :
1- باید به بیمار و خانواده وی آموزش گفتاری و نوشتاری داده شود .
2- در مورد اطلاعات کلی باید رویه جراحی ، هر گونه توضیح اختصاصی و عوارض همراه با جراحی باید به بیمار داده شود .
باید به بیمار آموزش داد که بهبود کامل بعد از عمل 12-8 هفته به طول می انجامد . در مورد جناغ باید بیمار را آگاه کرد که این برش با سیم های فولادی دوخته شده است و تا بهبود کامل استخوان جناغ ممکن است بیمار صدایCLick را در ناحیه بشنود. در ضمن باید خاطر نشان ساخت که در طی دوره بهبودی حالاتی نظیر قرمزی ، خارش و گزگز پوستی را تجربه نماید .
3- در مورد مراقبت از زخم باید به بیمار آموزشی داد که چند روز بعد از عمل جراحی ناحیه را با آب ولرم شستشو دهد . در مورد نخهای بخیه کاتکوت باید توضیح داد که این نخها خودبخود جذب می شوند ولی نخ های ابریشمی بین 14-7 روز بعد از عمل کشیده می شوند . بیمارباید در این مدت لباسی گشاد و راحت بپوشد . زنانی که برشی زیر پستانی دارند نباید تا چندین روز سینه بند ببندند و در زمان پوشیدن سینه بند باید روی ناحیه برشی نباشد تا پوست ناحیه را تحریک نکند .
4- بیمار باید در مورد آگاهی از علایم خطرناک زیر آموزشی ببیند که در صورت بروز به پزشک یا پرستار اطلاع دهد . علایم عفونت زخم شامل: تورم، خونریزی ، قرمزی و درد می باشند . تورم دست و پاها ، افزایش وزن و کوتاهی تنفس ، تب و نبض سریع نیز باید به اطلاع رسانده شود . درد قفسه سینه همراه با تنفس یا در حین جابجایی نیز حتما باید به اطلاع رسانده شود .
5- در زمینه داروها باید هدف از درمان ، دوز ، فهرست ، روش مصرف و عوراض جانبی احتمالی به بیمار آموزش داده شود .
6- در زمینه فعالیت باید این موارد به بیمار گوشزد شود . بیمار باید بتدریج فعالیت خود را افزایش دهد و برنامه ورزشی منظم روزانه داشته باشد . باید بیمار از خستگی پرهیز کند و در بین دوره های فعالیت استراحت نماید بیمار باید از ایستادن یا نشستن طولانی خودداری کند . در هنگام نشستن نباید پای سالمش را روی پایی که از آن گرافت وریدی برداشته شده است بیندازد باید به بیمار تاکید کرد که از برداشتن یا حمل اجسام سنگین یا انجام ورزشهای ایزومتریک اجتناب کند انجام رانندگی باید تا چند هفته به تاخیر بیفتد شروع فعالیت جنسی بعد از یکماه از عمل با نظر پزشک است و باید از روشهای مقاربتی که نیاز به انرژی کمتری دارند استفاده شود . ورزشهایی نظیر شنا ، گلف و تنیس تا 6 هفته به تاخیر می افتند . بازگشت به سرکار بعد از 6-4 هفته آغاز می شود البته این بازگشت بستگی به نوع شغل بیمار دارد . باید به بیمار توضیح داد که انجام این عمل روند بیماری عروق کرونر را تغییر نمی دهد . لذا با انجام تغییرات لازم در الگوی زندگی باید از بروز مجدد انسداد گرافت ها پیشگیری کرد .
7- در مورد رژیم غذایی باید رژیم کم نمک را رعایت نمایند و چربی رژیم را براساس توصیه های یک متخصص تغذیه کنترل نمایند .
8- در صورت وجود مراکز یا صندوق های حمایتی باید این بیماران به این مراکز ارجاع شوند .